دلمــــــــــــان پاک باشد…..
اگر به دوران قبل از رضا خان كه با آن دستور ضد ديني اش، ضربه هاي فرهنگي اجتماعي فراواني را به اين مرز و بوم وارد آورد، مراجعه كنيم خواهيم ديد كه اكثر ايرانيان از ديرباز حجاب را به عنوان يكي از اصلي ترين نمادهاي دينداري و مسلماني به حساب آورده اند. حتي در زمان كشف حجاب، كه از ورود دختران با حجاب به مدرسه و ادامه تحصيل آنان ممانعت به عمل مي¬آمد، خانواده ها حتي خود دختران حفظ عفت و اعتقادات خود را به تحصيل و پيشرفت ترجيح دادند تا ثابت كنند حكومت تنها و تنها با سياست ناقصش در برخي مسائل اجتماعي آنان حكم مي راند نه بر اعتقاداتشان.
اكنون بايد اين سؤال جدي را مطرح نمود، در يك جامعه اسلامي كه بر پايه قوانين اسلامي استوار شده است، خانواده ها خصوصا زنان جامعه چه ممنوعيتي براي حفظ اعتقاداتشان دارند؟ چه بايد كرد؟


*يكي از بهترين راه حل ها و پركاربردترين آنها است. در اين راستا بايد دستگاه هاي فرهنگي و ساير نهاد هاي اجتماعي بسيج گردند.
اولين جايي كه بايد حجاب نهادينه شود، خانواده است به شرطي كه دليل پوشش براي نونهال و نوجوان توضيح داده شود آن هم به زبان روز و منطق قوي. چرا كه اولين الگوي حجاب يا بد حجابي، والدين هستند. اگر والدين به پوشش مناسب اهميت دهند و خود را به گوهر حجاب و حيا آراسته نمايند، قطعا فرزند از آنان الگو برداري خواهد كرد. اگر والدين، آموزش فرهنگ صحيح حجاب را سرلوحه تعامل خود با فرزندانشان قرار دهند و محجبه و با حيا بودن را در درون او نهادينه كنند، او در جواني تحت تأثير بد حجاب ها ، پوشش خود را تغيير نمي دهد .
*يكي ديگر از توصيه ي ما به والدين گرامي خصوصا مادران عزيز اين است كه در تفصيل و توضيح وا‍‍‍ژه ي زيبا و قشنگ براي فرزندانشان دقت نمايند. تا زماني كه داشتن مال و ثروت، تجملات، آرايش كردن و لباس هاي متنوع و برهنه به شيك بودن و زيبايي متصف شوند، فرزند ما زيبايي حجاب و انفاق و گذشت و فداكاري را نخواهند آموخت . وقتي مادر عزيز در محيط خانه نظيف و آرايش كرده نيست اما به محض بيرون رفتن خود را زيبا جلوه مي دهد و ساعت ها وقت خود را روبروی آينه صرف مي كند ، چگونه كودك امروز ما محجبه فردا شود. او فرق بيرون و درون خانه را هنوز درك نكرده، وارد جامعه خواهد شد. و همين كودكان هستند كه در آينده خواهند گفت : دلمان پاك باشد !!! حرفي قابل تأمل كه شايد بارها از زبان تحصيل كرده هايمان هم شنيده ايم.
تضاد تربیتی یکی دیگر از عواملی است که باعث می شود فرزندان نتوانند راه درست را از راه نادرست باز شناسند. به این ترتیب که مادر بر اساس اعتقادات دینی و اسلامی، فرزند خود را آموزش و تربیت می کند و اما پدران عزیز، رسوم غربی و به ظاهر روشن فکرانه را به فرزند خود دیکته می کند و یا برعکس. در چنین فضای تربیتی فرزند دچار تضاد است و قبل از ورود به جامعه این تناقض را دیده است. سوالات متعددی که در ذهن کودکان پیش دبستانی و یا مهد ها ایجاد و ابراز می¬شود، گویای این واقعیت تلخ است. یعنی یک زوج جوان که ورود فرزندی را به دنیای خود اجازه داده¬اند، هنوز اطلاعات صحیحی از راهی که یک انسان برای تکامل باید بپیماید، ندارند!! گاهی این تضاد تربیتی از خودخواهی ها و لج بازی های بین پدر و مادر سرچشمه می¬گیرد. باید به این دسته از والدین گفت: شاید روزی لج بازی های آنان به پایان برسد اما دیگر آن زمان شاید تربیت صحیح فرزند دلبنداتان کمی دیر شده باشد. بهتر نیست به جای این خودخواهی ها کمی گذشت و فداکاری کرد. به یقین گذشتن از خواسته¬ها برای به ثمر رساندن فردی ارزشمند، لذت بخش بوده، علاوه بر این که اجر معنوی و پاداش اخروی را نیز به دنبال خواهد داشت.
نويسنده مسئول : ياس كبود