آنچه که نخبه ی سوئدی از آن هراس داشت، اکنون جامعه جهانی به آن مبتلا شده است.

نوبل آلفرد برنارد (1833-1896 میلادی)مهندس و شیمیدان سوئدی در 1833 در شهر استکهلم در خانواده ای تهیدست زاده شد برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و پس از چهار سال از آمریکا بازگشت و به شهر پترزبورگ رفت و در آنجا به تحصیل و کار آموزی در رشته مهندسی پرداخت. در سال 1859 به سوئد بازگشت و در آنجا یک کارگاه جهت پژوهش در فراورده های شیمیائی برپا کرد.
نوبل متوجه اهمیت خاصیت انفجاری تری نیتروگلیسیرین و کاربردهای ویژه آن شد و آنرا به صورت یک فرآورده های بازرگانی برای مصارف عام المنفعه ارائه داد. در سال 1864 بر اثر انفجار کاگاه یکی از برادرانش کشته شد. با وجود مخالفت دولت کارگاه دیگری تاسیس کرد. در سال 1870 موثرترین نوع دینامیت (یعنی دینامیت ژلاتینه که از حرارت دادن مخلوط 60 تا 88 درصد کلودیم و تری نیتروگلیسیرین تا دمای 50 درجه به صورت خمیری در ظرف مسی حاصل میشود) را اختراع کرد.
او دینامیت را به منظور مصارف عام المنفعه (راه سازی – ایجاد تونل – استخراج  معادن و غیره) ابداع کرده بود ولی بعد متوجه شد که برخی از متخصصین نا آگاه جهت ارضای امیال غیر انسانی سردمداران جامعه خویش کاربرد آنرا به بیراهه کشانیده و از آن برای مقاصد تخریبی و کشت و کشتار افراد جامعه استفاده میکنند.

از اینرو دچار عذاب وجدان شد و از اینکه اختراع وی وسیله ای برای کشتار و خانمان براندازی شده است احساس شرمساری کرد از اینرو به فکر افتاد که برای پرداختن کفاره از ارتکاب چنین گناهی تمام ثروتش را به کسانی که در راه بشریت بیشترین و ارزنده ترین پژوهشها و خدمتها را ارائه داده باشند به صورت جوایزی که به جوایز نوبل شهرت یافته است و به پنج زمینه زیر تقسیم شود واگذار کند:
1- نوآوری در زمینه فیزیک

2- کشف و نوآوری در زمینه پزشکی و علوم وابسته به آن.

3 – نوآوری در زمینه ادبیات علوم انسانی.

3- تامین وحدت فکری بین جوامع و صلح جهانی.

این امر به عهده سه موسسه سوئدی و یک کمیته نروژی که توسط مجلس نروژ تعیین میشود واگذار شد.

یاد آوری میشود که این وصیتنامه جنبه رسمی نداشت. از این رو مورد اعتراض برخی از وابستگان وی قرار گرفت. چون ثروت نوبل در هشت کشور پراکنده بود تحقق و اجرای این وصیتنامه تا حدی با دشواری روبه رو بود. سرانجام برای اجرای آن موسسه ای به نام بنیاد نوبل به صورت هیئت مدیره ای جهت اداره اموال و سرمایه نوبل در سال 1905 تاسیس شد و اساسنامه ای تصویب شد که بر اساس آن اعطای جوائز نوبل به عهده چهار هیئت به شرح زیر واگذار شد:

1-     فرهنگستان سلطنتی علوم برای رشته های شیمی و فیزیک

2-     موسسه پزشکی سلطنتی کارولین برای رشته های پزشکی و فیزیولوژی

3-     فرهنگستان سلطنتی سوئد برای رشته ادبیات.

4-     کمیته نروژی نوبل وابسته به مجلس نروژ برای صلح.

خانم آنگ سان سوچی ،یکی از افرادی است که برنده این جایزه گردیده است .او با بی رحمی هر چه تمامتر بر اقلیت مسلمانان میانمار تاخته و به کشت و کشتار آنان پرداخته است..جامعه جهانی نیز در سکوتی باتلاقی گرفتار آمده اند…

The international community is also caught in a quagmire silence

شاید اگر جناب نوبل می دانست که اختراعش و جایزه ای که بر ماحصل وجدانش مترتب کرده، این چنین انسان را به مسلخ برده است..از عملکرد و اختراع خود شرمنده می شده…

این را بگوییم که زمانی به برندگان نوبل با نگاهی افتخار آمیز و برتر نگریسته می شد….اما نخبگان جهانی بدانند که اکنون افتخاری بر برندگان نوبل نیست. آنان در رده یک قاتل جهانی قرار دارند..اف بر نوبل و اف بر داورانی که خوی انتقام گیری و حیوانی را ملاک برگزیده ی نوبل قرار دادند.

 جامعه جهانی بداند که اگر جوابی ندهند، بی شک خود روزی گرفتار این انسان کشی خواهند شد.

#Shame on Nobel

نوشته زهرا قاسمی نور